Bizimmekan

                              Bizim Mekan Sohbet

Bizim Mekan Sohbet

                                 

Bizim Mekan Sohbet

Bizim Mekan: Bir seslilik bizim mekanda Naralar karanlığın sonunda Karşı kıyının ışıklarında Yavaş yavaş yok olurken Dibe vurmuş yakamozların Sessiz kayboluşlarında Acı potansiyometresi en sonda Fakat neş’eli şarkılar dalga dalga Biz heybelide her gece mehtaba çıkardık Bir tatlı huzur almaya geldik kalamıştan Ayva çiçek açmış yazmı gelecek Isıtmalı, lambalı pilipis radyoda Dertlenmeye gelmiş mutluzedelere İnatla neş’eli şarkıları dinletmeye Yüreklere serinlik vermeye Derdi,kahrı,kederi,kendine zulmü! Yok etmeye çalıştığını zanneden Pilipis radyo çırpınıyor bizim mekanda Mezenin yenmeye fırsat bulunamadığı İçkinin dere olup hatta nehir olup aktığı Dertlerin en yakın dosta baktığı Sarhoş dillerin arabeski hit yaptığı Tüm dertlerin,çare yuvası bizim mekanda Arnavut balıkçı Nuri amcanın lehçesiyle Kendi kendine çalan pilipis radyo Yine çaresiz kaldı bizim mekanda Burda dertten yenir balıklar mezeler Burda dertten içilir bütün meyler Burda dertten söylenir tüm şarkılar,şiirler Neşelilermi? pilipissiz yan mekanda

Bizim Mekan Lambası: Tam evimizin çaprazında Kalın demir bir direk Motif işlemeden dökülen Kocaman şapkalı bir ampul Bize nostalji yaşatıyor Alt tarafı sokak lambası denip Kimsenin ilgisini çekmiyor Hiçkimse ne yaşadığını bilmiyor Aslında aydınlatmanın dışında Verdiği hizmet bitmiyor En çok hatırlandığı zamanlar Çocukların lambasını taşladığı zamanlar Oysa Haydar mahallesinin kalabaca yerinde Sürekli kullanılıyordu Ve bir çok şeye ortak ve şahit oluyordu Kimse farketmeden Mesela çocuklar Çift kale maç yaparken Kale direğinin bir kenarını oluşturuyordu Aynı zamanda Samime teyzenin çamaşır ipinide tutuyordu En ağır yükü ise Pazar kurulduğunda çekiyordu Çünkü bütün branda ipleri ona bağlanıyordu Kimsenin farketmediği bizim sokak lambası Bütün bunlara göğüs gerip şahit oluyordu Gece yarısı misafirlikten dönen Karı koca kavgalarına şahitti Bakkalın kızı Hasibe’nin Matbaacı Oğuz’la olan aşkına Mahallenin yaramazı Fikri’nin Misket oynarken Baş yada başaltı vuramadığında Onu tekmeleyişine şahitti Hele birde her gece yarısı Çoğu midesinde azı şişesinde Kör kütük sarhoş Rıza abinin karısını azarlamadan önce Ona yaslanıp anlaşılır anlaşılmaz Anlattığı martavallarını Hem dinler hem katlanırdı Ve yine Karşısındaki ahşap köhne evde oturan Kimsesiz Arif amcayla hasta karısı Hatçe teyzenin Yalnızlığına şahitti Arif amcanın Hatçe teyzeyi Yarı sırtında yarı sürünerek Doktorlara taşıyışına şahitti Ya yoldaşı ölürse Sonraki umutsuzluğuna şahitti Ve yine bir sabah Her zamanki gibi Belediyenin dalgınlığı yüzünden Yanmaya devam ediyordu Bizim sokak lambası Bizim Fikri aynı günün akşamı Yine kırmış güzelim beyaz ampulünü Bizim sokak lambasının O gece karanlıkta kaldı tüm sokak Gün acı bir feryatla ışıdığında Arif amca göründü Tahta kapının boşluğunda Hatçe teyze hakkın rahmetine kavuşmuştu Ağıtlardan ve tesellilerden sonra Mahallece defnedildi Hatçe teyze Geçicide olsa ölüm akla nail oldu Kısa süre sessizleşti mahalle Ve bir sabah erkenden Büyük bir gürültü ile uyandı Mahalle erkanı Belediye girmişti sokağa Derin yaralar açmak için Ve açmıştıda sonunda Durdurmuştu mahallenin Güzelim ritmini Arif amca aylardır çıkmıyordu dışarı Hapsetmişti kendini Evin sarı duvarlarına Fakat çokta özlemişti Fener sahilini Haliç’i Karar verdi attı kendini O kargaşada sokağa Ağır aksak adımlarla Kayboldu gözden Camcı yokuşundan inerken Dönüş vakti gelmişti Saatte çok geç olmuştu Sokak lambasıda yanmıyordu Bizim Fikri’nin yüzünden Hava aydınlandığında Bir belediye işçisinin Sessiz haykırışı duyuldu Kazdıkları çukura Yaşlı bir amca düşmüştü Arif amca düşmüştü Yine mahallece merhumu çıkardılar Ve hatçe teyzenin yanına defnettiler Korktuğu umutsuzluğuna son verdiler Ardından yaşlı ve yorgun diye Kopardılar mahalleden Bizim sokak lambasını İşte farketti herkes o an Arif amca ile göçüp giden Bizim sokak lambasını O herşeye şahit olan Bizim sokak lambasının Herkes şahitti şimdi Buruk masum gidişine Bizim sokak lambasının